Henryk Reyman

Henryk Tomasz Reyman (ur. 28 lipca 1897 Kraków, zm. 11 kwietnia 1963 tamże)^[1] – piłkarz (środkowy napastnik), działacz sportowy, podpułkownik Wojska Polskiego. Ukończył III Gimnazjum im. Sobieskiego w Krakowie^[2]. Walczył w I wojnie światowej, wojnie polsko-bolszewickiej, w czasie powstań śląskich, uczestnik kampanii wrześniowej, ranny w bitwie nad Bzurą. Tuż przed drugą wojną światową i w czasie wojny obronnej 1939 roku dowódca I batalionu 37. pułku piechoty z Kutna. W latach 1910-1933 występował w Wiśle Kraków, w barwach której w latach 1927-34 grając w lidze zdobył 109 goli.
Sukcesy:

• dwukrotne Mistrzostwo Polski z Wisłą w 1927 i 1928
• Król Strzelców w 1927 (37 goli) i w 1928 (30 goli)
• dziewięciokrotny reprezentant kraju
• w 1924 kapitan reprezentacji na Olimpiadzie w Paryżu

Rekordy:

• 1927 rok – strzelił 37 bramek w jednym sezonie
• 1927 rok – strzelił jako pierwszy w polskiej lidze 5 bramek w jednym meczu (z Warszawianką)

Był członkiem honorowym PZPN, honorowym prezesem TS "Wisła". Henryk Reyman pochowany jest na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Jego imieniem nazwano jedną z ulic Krakowa (przylegającą do stadionu Wisły). Od 2006 r. jego imię nosi Stadion Miejski w Kutnie. 23 stycznia 2008 radni Krakowa podjęli decyzję, że stadion Białej Gwiazdy będzie nosił jego imię.